Wel interessant (en duur) wat er bij PSV gebeurde afgelopen week. Peter Bosz vertelde in de persconferentie dat Jerdy Schouten met vermoeidheidsverschijnselen kampt en daardoor de pot tegen Sparta met zijn club én de twee wedstrijden van Oranje aan zich voorbij laat gaan. Later liet Schouten echter aan de Telegraaf weten dat hij een botsplintertje in zijn knie heeft en daardoor moest afhaken. ‘Tegen AZ wil ik er weer bijzijn.’ Eerder ging het qua communicatie ook al mis bij PSV toen er werd vertelde dat Noah Lang met hamstringblessures kampte terwijl hij later bekendmaakte dat er een verkeerde diagnose was gesteld.’
Laten we even analyseren:
1. Jullie kennen wel die oefening met dat doorvertellen van vroeger toch? Iemand vertelt een verhaal aan persoon A die dat verhaal in het oor moet fluisteren van persoon B. Eenmaal bij persoon Z aangekomen, is dat verhaal compleet anders dan in het begin;
2. Dat gedoe met de privacyregels. Volgens de GDPR-wet mag een werkgever niet bekendmaken wat er medisch gezien aan de hand is met speler X. Maar ja, die regels worden altijd maar een beetje half uitgevoerd, naar gelang er een belang is bij de club of bij de speler;
3. Daarmee komen we direct uit bij de communicatiebelangen. PSV heeft er natuurlijk baat bij dat Schouten zegt: ik vind PSV zo belangrijk dat ik even twee potjes van Oranje skip. Dan lijkt hij namelijk een echte clubman. Maar voor het individuele belang van Schouten is het belangrijk dat hij niet als een afzegger bekendstaat. Dan komt zijn transferwaarde immers onder druk;
4. Ook interessant is dat bij een normale gezagsverhouding tussen werkgever en werknemer dit anders loopt. Het bedrijf communiceert dan wat er aan de hand is en de stem van de medewerkers is daarin minder groot omdat zijn toegang tot media minder fors is. Je belt als hoofd marketing niet zo makkelijk met de journalist die het verhaal schreef. Bij voetballers is dat anders. Die hebben direct toegang tot de Telegraaf.
Gewicht
Dat zijn dus allemaal factoren die de communicatiestrategie van een voetbalclub ingewikkeld maken. En dat kan je oplossen door de functie van persvoorlichter het gewicht te geven die het verdient. Die heeft namelijk een veel grotere rol dan het regelen van een interviewtje voor de stukjesmaker van Helden Magazine die zich om 11.30 uur in de kantine van De Herdgang moet melden (echt gebeurd). Je zou er zelfs voor kunnen pleiten dat communicatie een directiefunctie is want het verkeerd managen van communicatie kost miljoenen. In dit geval zou zo iemand twee dingen gedaan hebben:
1. Voor de lange termijn: aan het begin van het jaar maakt hij wat afspraken over belangrijke communicatiethema’s zoals: blessures, interviews van spelers met media, het gebruik van social media. Handig om te doen: altijd denken vanuit het gezamenlijke belang van spelers en clubs en niet alleen vanuit de club;
2. Voor de korte termijn: Dit gaat natuurlijk over de regie en daarom is het ook zo belangrijk dat daar een ervaren persman of -vrouw zit die overwicht heeft richting Bosz. Je kunt van die gast van de KNVB zeggen wat je wil, maar als Koeman iets aparts zegt dan grijpt hij wel in vandaag de dag. De persmanager is verantwoordelijk voor alle informatie richting media en dus moet hij alles weten. Het was dus vrij simpel hoe dit had moeten lopen. De persman, trainer en speler hadden even moeten overleggen hoe die blessure naar buiten gebracht zou worden.
Conclusie
De persjongen die overkwam van de Telegraaf was niet het probleem, maar zijn functie is niet belangrijk genoeg gemaakt. Op zo’n post hoort iemand te zitten met senioriteit, iemand die op elk niveau meekan: van de directiekamer tot en met de kleedkamer. Dit soort fouten kost immers miljoenen. Stel dat Schouten bekendstaat als een ‘afzegger’ bij clubs…dan doet niemand meer een aanbieding. En ja, Kees Jansma was dit niet overkomen.
