In de columns over die Tim Pieters van Hercules zag je best wat clichéteksten over pizzadozen en ‘lullo roepen’. De jongens van the road uit de sportjournalistiek vonden het maar een rare snuiter met zijn verhalen over de UB en gokkende huisgenoten. Ze leken het apart te vinden dat het geinige, lekker ronde ventje met leuke teksten had gekozen voor een leven als rechtenstudent in plaats van te vechten voor een plekje in de selectie van Jong Utrecht. Terwijl het toch een volkomen logische keuze is.
Je hoort namelijk altijd van die heldenverhalen over een leven als topsporter, maar Rechten studeren in Utrecht én bij het Corps gaan, is echt een veel leuker leven dan ergens in de marge van het betaald voetbal rondhangen hoor. De jongens met de opgestroopte mouwen kijken daar misschien een beetje vies naar, maar dat is echt nergens voor nodig.
Twee levens
Laten we die twee levens er even bij pakken als podcast van de antwoorden. Stel dat je 20 bent en je loopt in de middenmoot van de Eerste Divisie rond….Dan woon je waarschijnlijk nog bij je ouders in Budel en dan rijd je elke dag met het gesponsorde Lupootje naar een of ander triest trainingscomplex van Helmond of Eindhoven. Van een suffe veertiger met een CIOS-diploma moet je elke dag op tijd aan dezelfde tafel zitten en daar zit je dan…Tussen collega-voetballers die nooit iets meemaken. Ze hebben wel een mening over de zege van de PVV, maar veel verder dan ‘Geertje praat zoals ons’ komen ze niet echt. Oh ja, het zou goed zijn als we 140 op de snelweg mochten rijden. Tja. Als je zo’n leven een jaar of vijftien volhoudt dan ben je straks 35, heb je niets van de wereld gezien en zonder diploma zeggen ze in het bedrijfsleven: ga anders eens fatsoenlijk naar school eerst..
Dat doet die Pieters beter. Hij eet gezellig elke avond met zijn elf grappige huisgenoten aan tafel waar het gaat over grote jongensdromen, geopolitiek en natuurlijk over hoe het verder moet met Ajax. Een of twee keer in de week wandelt hij naar de sociëteit, een soort kantine voor slimme mensen, om een biertje te drinken en verder bestaat zijn leven uit: colleges volgen over interessante onderwerpen zoals ethiek en psychologie, studeren in de UB en drie keer in de week fietst hij lekker met zijn tasje op zijn stuur naar Hercules. In de kleedkamer gaat het over Ajax, maar ook over alternatieven voor twaalf jaar neo-liberaal beleid en het klimaat. Hij vindt het heerlijk op kamers; laatst heeft dat leuke meisje bij hem lasagne gegeten. Ze bijzondere verhalen en bovendien is ze superknap.
Als je hem vraag wat het grote verschil is met zijn periode bij FC Utrecht dan komt hij uit bij het begrip ‘vrijheid’. Als twintiger ga je nu eenmaal niet echt lekker op een volwassen man in een trainingspak die zegt hoe laat je naar bed moet en wat je moet eten. Daar wilde hij juist vanaf….Nee, laat hem maar lekker schuiven. Ze hadden na zijn goals nog gebeld van FC Den Bosch, maar hij moet er niet aan denken. Hij houdt dit vrije leven nog wel een jaartje of vijf vol, zogenaamd tussen de pizzadozen en lullo’s. Straks kan hij met zijn diploma lekker aan de slag bij een goed advocatenkantoor waar ze de grote misdaden doen, dat vindt hij het mooiste namelijk. Bovendien zou hij graag geweldige thrillers schrijven en wil-ie met een podcast beginnen over legendarische moordzaken. Direct een huis kopen zal lastig worden, maar met dat leuke meisje samen moeten ze toch iets kunnen huren in Utrecht of Amsterdam?
