Stel dat FC Mediacircus SBS was? Dan zouden Jos en ik eerst even moeten overleggen of we wel een campingzender willen zijn, hoor ik jullie denken. Dat is waar dus laat ik het iets anders formuleren: stel dat wij een talkshow zouden maken van rond een miljoen kijkers met een hele goede presentatrice en er zou zich de mogelijkheid voordoen dat Oranje een uurtje of anderhalf op bezoek kwam?
Dan hadden we andere keuzes gemaakt. Nu werd een midden-van-de-weg-show met twee voetballers aan tafel en wat vraagjes over jongens of meisjes die geboren gaan worden, kledingstijl en jeugdbaantjes. Het was ‘okay’, je zag duidelijk de onderhandelingen met de persman terug die keurig de wensen van de spelers had overgebracht . Het moest allemaal een beetje lief zijn, een charme-offensief. Geen spannende vragen over politiek, de economie of andere inhoudelijke zaken. Niet even checken wat eigenlijk een halfje wit kost vandaag de dag, een beetje porren. Een uurtje of anderhalf gebabbel over niks met een goede presentator en een gezellige presentatrice.
Het probleem is natuurlijk dat het programma al de polonaise danste toen de selectie aangaf te komen en daarna stopte met denken. Maar dan begint het echte werk pas natuurlijk. Wij hadden het wel geweten:
- Alles weg
As eerst hadden we alle bestaande redactionele formats van tafel gegooid. We hadden Jack afgebeld, dat onderbuikgebabbel doe je maar lekker met leeftijdsgenoten in de koffieruimte van de lokale bibliotheek met een Telegraaf voor je neus… Ik zou als hoofdredacteur voor het team gaan staan en zeggen: we hebben anderhalf uur en we hebben 26 jonge mensen die naar een groot toernooi gaan. Hoe pakken we dat aan? Oh ja, en Valentijn moet je altijd aan tafel hebben. - Een lijst maken
Daarna zou ik een belangrijk journalistiek uitgangspunt nemen, namelijk de wet van Holland Sport. Kennen jullie die? Het gaat erom dat je met mannen van midden twintig altijd iets moet gaan doen terwijl je aan het praten bent. Ik zou de redactie de opdracht geven om per speler een overzicht te maken van alles wat ze leuk vinden om te doen. Na een dag of twee ligt er dus op de redactie een lijst met de hobby’s en eigenaardigheden van alle spelers. Brobbey houdt van de nasi van zijn moeder, Daley vindt tuinieren leuk, Matthijs de Ligt kijkt graag naar YouTube video’s van oude verdedigers, Van Dijk houdt van grote kledingmerken. Zoiets. - Concreet invullen
Die lijst ga je concreet invullen en je koppelt er goede journalisten aan. Memphis bij de kappers met Eus, Brobbey nasi etend met Hans Kraay Junior, Bergwijn babbelend over mode met Que Cee, Matthijs de Ligt wandelend langs mooie gebouwen met Wilfried de Jong. - Fundament
Vervolgens ga je die anderhalf uur verder invullen. Je neemt als rode draad een soort ESPN Voetbalpraat (voor de kenners: de vakjes) met de aanvoerder, coach, een goede journalist en de vragensteller aan een rondetafel. In verrassende thema’s neem je het leven met die club door en je pakt steeds acht minuten waarna er een intermezzo volgt van zo’n doe-gesprek van een nasi etende Brobbey, over boeken pratende Van Dijk en over architectuur babbelende De Vrij.
Natuurlijk kijken er dan drie keer minder mensen want wansmaak loont altijd, maar waarom zou alles altijd om geld gaan? Wie heeft dat eigenlijk bedacht?
