Eerlijk gezegd had ik wel gedacht dat het zou werken; Gert-Jaap Hoekman als baas van de redactie van Studio Sport, maar hij is er alweer mee gestopt. Iets met een uitdaging waar hij zich lekker bij voelt. Jullie als kenners weten inmiddels wel dat dat persberichtentaal is voor: niks van gebakken.
Het bleek toch iets anders te zijn om een clubje brave millennials te leiden dan om een dolende club journalisten en tv-makers een duwtje te geven naar een nieuwe tijd. Want ja, er moet daar behoorlijk wat gebeuren hoor. De rotte appels moeten eruit die zorgen voor een cynische oudemannensfeer, mensen daar moesten weer een beetje nederig worden en niet de hele tijd – uit onzekerheid – praten over ‘de Champions league’ van de journalistiek. Die talentvolle mannen en vrouwen moesten gewoon weer elke dag naar dat lelijke Oostblokgebouw om mooie dingen te maken voor de mensen. Hij had moeten bouwen aan een cultuur en niet moeten focussen op het lelijke publiek in een slechte talkshow, een vrouw als analist of andere ingrepen die leuk zijn voor je imago, maar weinig constructief zijn.
Toen ik dat flauwe persbericht las, moest ik even aan Ron Jans denken. Die gaf vorige week – notabene – in Studio Sport het antwoord op de vraag wat er moet gebeuren bij het programma. Hij gaf het boekje aan zijn spelersgroep dat Gert-Jaap aan de redactie had moeten geven: de culturele code van Daniel Coyle. Dat boek geeft drie ingrediënten om een goede cultuur op te bouwen:
1.Veiligheid opbouwen
Mensen moeten zich veilig en gewaardeerd voelen binnen de groep. Dit betekent dat er ruimte is om fouten te maken, eerlijk te zijn, en dat teamleden voelen dat ze deel uitmaken van een gemeenschap waarin hun bijdrage waardevol is. Dit vertrouwen is cruciaal voor het versterken van de band tussen groepsleden.
2. Kwetsbaarheid tonen en vertrouwen bevorderen
Leiders moeten bereid zijn hun kwetsbaarheid te tonen, zodat anderen zich ook op hun gemak voelen om open te zijn. Door kwetsbaarheid en eerlijkheid ontstaat een cultuur van vertrouwen, waarin mensen zich vrij voelen om ideeën te delen, vragen te stellen en hulp te bieden of te vragen.
3.Een gedeeld doel communiceren en onderhouden
Een sterke cultuur vereist een gedeeld, hoger doel dat iedereen begrijpt en waar iedereen zich toe aangetrokken voelt. Jos heeft het er vaak over gehad dat je altijd moet streven om Golazo van CBS te worden. Dit gezamenlijke doel geeft richting en motivatie, en het zorgt ervoor dat mensen hard willen werken om gezamenlijke doelen te bereiken.
Met deze drie pijlers toont Coyle aan dat een sterke cultuur niet vanzelf ontstaat, maar dat deze actief ontwikkeld en onderhouden moet worden door mensen die de groep leiden en deel uitmaken van die groep.
Je moet mensen dus een gezamenlijk doel geven, helder maken welke bijdrage ze daar aan kunnen leveren en vervolgens moet je er voor die mensen zijn. Veel moeilijker is het niet, maar niet iedereen kan dat natuurlijk. Het is niets voor niks dat Jans de aangewezen persoon is om zo’n ambitieuze sfeer te scheppen. Mensen hebben ambitie nodig, maar ook iemand boven de partijen die jou helpt om die ambities waar te maken.
Ervaring, een plan, een soort vrolijkheid dat het goed komt en ook iemand die het leuk vindt om dat naar buiten toe uit te leggen. Zo werkt dat nu eenmaal. Wie zou ideaal zijn voor zo’n klus? Ik geloof wel in het directeurtje; klein ego, ervaring met lastige mannen, veel humor, maar Jos denkt dat het een iets jonger iemand moet zijn omdat de NOS de nieuwe tijd in moet duiken. Wij dachten ook aan Freek Jansen en Pieter Zwart van VI. Zwart legt een soort vergezicht neer naar een digitale tijd en Freek Jansen gaat daar de cultuur bewaken. Hij zal de club toespreken op zijn eerste werkdag en een kwartier laten zien van Golazo. Hoe Kate daar de boel op scherp zet, hoe Henry een perfecte analyse maakt en het er allemaal gelikt uitziet. Daar moeten we heen mensen, zal hij zeggen en dagelijks zal hij alleen maar met zijn vrolijke hoofd fluisteren tegen de redactie: denk aan het Kate-gevoel.
