Er was gedoe over Jasper Cillessen. Hij stopte afgelopen week een pingel tegen PSV en na afloop verscheen hij voor de camera bij ESPN. Hij begon erover dat mensen (waaronder interviewer Milan van Dongen) hem hadden uitgelachen toen hij de vorige keer een penalty leek te stoppen en de bal overgenomen moest worden. ‘Jij hebt dat ook gedaan, Milan, maar dat maakt niet uit.’ Analist Marciano Vink vond het maar een belachelijke reactie. Hoe kan je zo boos zijn de hele tijd? Wees gewoon blij en stap met een glimlach van het veld.
Sinds Van der Vaart iets verteld heeft over het rare gedrag van Cillessen in de kleedkamer zit de keeper van NEC in een bepaald hoekje…dat van de rare gast met rare glimlachjes die heel veel het idee heeft dat hij gezocht wordt. Daar kan je natuurlijk van alles van vinden en ik erger me eerlijk gezegd een beetje aan al die populaire gasten met hun meningen.
Getapte jongen
Kijk, als je toevallig Rafael van der Vaart of Milan van Dongen bent dan is het leven overzichtelijk. Je hangt een beetje de getapte jongen uit, als iets je niet zint dan gooi je er een paar volzinnen uit en je hebt altijd een grote vriendenschare om je heen om jouw vrolijke leventje mee te delen. Maar ja, we kunnen natuurlijk niet allemaal van die fris geknipte jongens zijn die altijd een leuk verhaal te delen hebben. Soms loopt het leven een beetje anders, kom je dingen tegen die ervoor zorgen dat je gaat strijden en misschien ben je dan even iets minder leuk.
Je kan natuurlijk boos worden op Jasper, maar dat is toch meer iets voor tieners? Die oordelen vaak hard over anderen die niet helemaal aan de norm voldoen, maar als je iets ouder wordt dan kan je toch met een beetje mededogen naar zo’n jongen kijken? Toen wij als begin twintigers in ‘De Oude Mare’ het leven bespraken, hadden we ook over iedereen een mening, maar als je nu zou luisteren naar dat clubje bijna vijftigers dan hoor je andere geluiden.
Gelaagdheid
Je krijgt wat meer gelaagdheid krijgen in een oordeel omdat we de omstandigheden meenemen. We analyseren het gedrag, maar bekijken ook waar het vandaan komt. Laatst stond ik met mijn oude vriend op de padelbaan, we waren lekker aan het ballen en na een half uurtje zeiden wat onrustige mannen: kunnen wij de baan op? Er was iets misgegaan met reserveren en dat had ik geregeld. Ik kon er oprecht niets aan doen en mijn andere vriend, die wel goed is in regelen, had zo een nieuwe baan te pakken, maar toch was ik even van slag. We spreken elkaar niet dagelijks, maar toch zei mijn oude vriend meteen: gewoon lekker blijven ballen joh, komt wel goed.’ Hij kent me en oordeelt daardoor niet hard, maar met begrip.
Ik moest denken aan Nico Dijkshoorn die soortgelijk raar gedrag zou willen beantwoorden met een knuffel. Als Van Gaal weer een keertje iets vindt van de bus of Gertjan Verbeek ergens boos om is dan geeft hij hen een knuffel in gedachten. Ik zou daar voorstander voor zijn in het geval van Cillessen. We kunnen hem natuurlijk wel weer allemaal stom vinden, maar laten we zijn verhaal meenemen en niet te makkelijk oordelen.
We kunnen immers niet allemaal zo gaaf zijn als Milan van Dongen. Met zijn stomme haar.
