Van de week zag ik oud-politicus Peter Kwint en voormalig kickbokser Semmy Schilt aan tafel zitten bij Sophie (van Jeroen). Ze gaan aan de slag voor de nieuw opgerichte Nederlandse Vechtsport Bond en willen bijvoorbeeld het kickboksen op de kaart zetten voor een groot publiek (of zoiets).
Hun verhaal was flinterdun. Iets over de democratisering van kickboksen, iedereen moet eraan doen want het is gezond en zeker niet alleen voor mannen die van vechten houden. Of zoiets. Ze kwamen niet het huisvestingprobleem oplossen, deden niet zoveel aan het personeelstekort in de zorg en hadden ook geen alternatief voor de gasinkomsten uit Groningen in hun achterzak.
Ik zou zeggen: zet een leraar aan tafel die pleit voor het lezen van meer boeken, maar daar gaat het nu even niet om. Het gaat mij erom waarom die twee gasten een plekje aan de talkshowtafel veroverden want dat is echt niet zo makkelijk als het lijkt. Waarom geen start up met een nieuwe boekhoudmethode, een directeur die vertelt dat hij zijn producten niet langer in China laat maken of een supermarkteigenaar die iets heeft bedacht waardoor er minder wordt gejat in zijn winkel?
Nou ja, dat komt doordat het verhaal geen rol speelt bij de selectie van mensen door de redactie. Hier spelen andere zaken:
1. Het zijn redelijk bekende hoofden;
Ze zitten niet in de a-categorie, maar Kwint en Schilt hebben wel een beetje bekendheid opgebouwd. Over frames gesproken: Kwint is die leuke gozer in die lelijke t-shirts en Schilt heeft het kickboksen in Nederland op de kaart gezet. Helemaal niks mis mee natuurlijk.
2. Kwint past bij de kleur van de omroep;
Kwint is van de SP en dat past toch redelijk in het straatje van BNNVARA. Bovendien is het een redelijk jonge gast die leuk kan vertellen en dat zien ze graag bij tv-programma’s waar ze jonge kijkers nodig hebben.
3. Je kan het onderwerp wel verbreden;
Het is weliswaar een dun verhaal, maar je kan er wel een gespreksonderwerp van maken aan tafel. Kickboksen is namelijk best populair en dus kan je wat mensen aan tafel zetten die er ook aan doen. Daardoor krijg je een beetje interactie aan zo’n tafel en dat is bij een vaccin tegen vogelgroep iets lastiger.
4. Het onderwerp was al getest;
Nieuwe onderwerpen zijn goed, maar ze moeten ook weer niet té nieuw zijn. Dit onderwerp was al een keer bij Radio 1 geweest op zomaar een donderdag- of dinsdagavond zonder voetbal en daar konden de redacteuren even naar luisteren. Zo wisten ze dat die Kwint wel lekker kan vertellen en het gesprek dus op zeker niet zou doodvallen.
5. Er zijn beelden bij;
Ook niet onbelangrijk voor een talkshow; er zijn beelden te maken. Die Schilt was jarenlang te zien in de ring en Kwint doet aan de sport dus hem kan je ook altijd even filmen. Zo’n onderwerp is dus visueel te maken.
Misschien zijn we een beetje pedant (Jos zou zeggen: een beetje?), maar wij zouden het wel weten met die talkshows. DWDD is ooit begonnen met lanceren van onderwerpen die – verhaaltechnisch – niet de beste zijn, maar misschien is het tijd om dat programma iets minder te verheerlijken. Kunnen er gewoon weer goed talkshows komen.
