Vandaag Inside wilde donderdag graag een stukje laten zien van de persconferentie van Oranje. Ze zagen er echter vanaf want Ronald Koeman en Virgil van Dijk hadden tijdens het verplichte onderonsje met de pers helemaal niets gezegd. Gewoon niks. Er viel van alles te vertellen over de slechte kip-kerrie waardoor vijf spelers naar huis moesten, maar Koeman hing weer eens de ervaren prof uit die het allemaal had gezien en Virgil vindt elk mespuntje van kritiek heel ingewikkeld.
Antwoorden
Zoals jullie begrijpen na de aanstelling van Jacqueline Smit bij de NOS zijn wij de podcast van de antwoorden dus wij voelen ons niet te groot om met een oplossing te komen voor deze impasse. We bieden hem in drie fases aan: de analyse van het probleem (deel 1), het tweede deel is de oplossing en hoofdstuk 3 is de implementatie van de oplossing.
1: Het probleem
De basis van het probleem zit in het hoofd van de spelers, een goeroe die wat STAP-budgetten binnenharkt zou zeggen: de mindset is niet goed, maar daar is gelukkig iets aan te doen. Spelers als Koeman en Van Dijk hebben een verkeerd idee over het belang van de Noah’s, Willem Vissers, Maarten Wijffelsen, Valentijnen Driessen en Martijnen Krabbendam van deze wereld. Koeman en Van Dijk denken dat zij hele grote voetbalgeheimen hebben en dat het clubje journalisten de bedoeling heeft om daar iets heel kwalijks mee te doen.
Ze snappen niet dat die mannen en vrouwen een heel ander belang hebben: namelijk, gewoon een leuk verhaal maken over iets wat wij nog niet wisten. Niets meer en niets minder: die pagina’s moeten gewoon vol met alles wat het grote publiek een beetje plezier geeft na weer een dag Rutte, BBB, targets op de zaak en zeurende klanten. Dat heet entertainment en dat is precies wat voetbal is.
2: De oplossing
Qua mediastrategie zouden Koeman en de spelers dus ook moeten overstappen op 433. Niet gaan zitten met het idee: die journalisten willen iets van ons weten, maar: ‘met welke verhalen zouden we journalisten (en dus ons publiek) wat beter tot dienst kunnen zijn?’ Je moet dus – als coach of speler – leren denken als een schrijver of een comedian: zorg dat je materiaal hebt om de boel te vermaken. Peter Pannekoek maakt de afleveringen van Dit was het Nieuws toch ook met tien goede grappen over de actualiteit in zijn hoofd en wat grappigs over zijn gast? Het is allemaal niet zo ingewikkeld hoor. Die niet onaardige persman van Oranje moet wat extra huiswerk doen.
In de aanloop naar elke interland maakt hij wat draaiboeken en die neemt hij bij de start van elke interlandperiode even door met de spelersgroep. En zo zorgt hij dat maandag het verhaal van Mats Wieffer klaarligt, dinsdag gaat het erover waarom Frenkie de Jong bij Barcelona wil blijven en woensdag staat – speciaal voor Maarten Wijffels – in het teken van de omslag van 532 naar 433. En ja, als er wat onverwachts gebeurt zoals kip-kerrie-gate dan staat er in het aangepaste draaiboek: houd de bondscoach zelf van koken en andere verhalen over eten (zo had ik een teamgenoot die altijd voor de wedstrijd een zakje rauwe uitjes at. Hij pakte het plastic tasje uit zijn tas en knabbelde de uien op met zo’n hoofd van: dit is toch heel normaal?
3: De implementatie
Elke persco wordt dus gezien als een Netflix-show: een verhaal met een spanningsboog en een open einde. De spelers vertellen hun verhaal over de thematiek, journalisten kunnen er vragen over stellen en op de achtergrond werkt Peter Pannekoek wat grappen uit. Er is echt voldoende te vertellen hoor: hobby’s van voetballers, coaching, media, reclames, opleidingen, het zwarte gat.
Conclusie: voetbal is alleen een metafoor
Voetballers en coaches vergeten wel eens waarom wij die mannen en vrouwen volgen. Dat heeft niets met 442 of knijpende backs te maken, maar met het feit dat voetbal een metafoor is voor het echte leven. Voetbal gaat over succes of mislukking en dat is een van de grote thema’s. Wij hadden of hebben immers allemaal dromen en willen weten hoe voetballers dat doen. Die rode draad zou de basis moeten zijn van de mediastrategie van Oranje.
