Hebben jullie dat verhaal in NRC gelezen over AZ? Dat de trainers in de jeugdopleiding keihard tekeergaan? Ze willen mentaliteit kweken door jonge gasten kippen te laten slachten of ze publiekelijk te vernederen. Echt waar.
Zoals bij Farioli krijg je na zo’n verhaal twee kampen. De ene groep zegt: ‘Niet zo zeuren, die jongens kiezen toch zelf voor topsport? Dan hoort dit erbij.’ En de andere groep – waar ik mezelf toe reken – denkt: ‘Wat een achterlijke manier om mensen beter te maken.’
Ik geloof heilig in twee dingen als het gaat om ontwikkeling: vakkennis en liefde.
Vakkennis
In een NOS-artikel reageerde hoofd jeugdopleiding Paul Brandenburg op de NRC-publicatie. Zijn take? ‘Je moet kinderen voorbereiden op een topprestatie. Alles wordt in Nederland georganiseerd en gepamperd, terwijl kinderen moeten leren ontdekken.’ Kijk, zo’n man zou ik dus nooit aannemen. Niet omdat hij een verkeerde visie heeft op voetballen, maar omdat hij een verkeerde visie heeft op leren.
Wat helpt jonge mensen écht vooruit? Vakkennis. Leren van mensen die beter zijn dan jij. Daniel Arends had het over de Toneelschool: hij vond de meeste docenten mislukte acteurs. ‘Als ze echt goed waren, speelden ze wel in films in plaats van met hun broodtrommel naar een lokaal te sjokken.’ En dat is precies het punt: je leert van mensen die iets echt beheersen, niet van iemand die toevallig een diploma heeft of een schreeuwerig drill-programma optuigt.
En weet je wat nog een factor is? Plezier. Je wordt beter in iets als je het leuk vindt, als je erdoor wordt uitgedaagd, niet als je bang bent om fouten te maken. Messi is geen Messi geworden omdat hij als kind werd uitgescholden als hij een pass verkeerd gaf. Nee, hij werd Messi omdat hij eindeloos met een bal kon spelen zonder angst.
Liefde
Daarnaast, als je jonge mensen iets wil bijbrengen, moet je liefde voor hen voelen. Niet op een zweverige manier, maar gewoon: je moet om ze geven en je moet niet aan de volgende baan denken. Vraag jezelf eens af: van wie heb jij in je leven echt iets geleerd? Grote kans dat het iemand was die je mocht en die jou ook mocht. Je leert niet van iemand die je bang maakt, maar van iemand die je serieus neemt.
Kijk naar de beste trainers ter wereld. Pep Guardiola? Die behandelt zijn spelers als kunstenaars, niet als slachtvee. Klopp? Die bouwt een band met ze op, laat ze voelen dat ze ertoe doen. Mensen groeien in een omgeving waar ze zich veilig voelen, waar ze fouten mogen maken en waar ze weten dat hun coach het beste met ze voorheeft.
Conclusie
Waarom leerde Marco van Basten van Cruijff? Waarom is Henk Fraser een goede coach voor Ihattaren? Waarom werkt Daniel Arends samen met Raoul Heertje? Omdat ze hem kippen lieten slachten? Natuurlijk niet. Omdat ze iemand aardig vonden en die persoon verstand van zaken had. Simpeler wordt het niet.
Dus als jij denkt dat je kinderen beter maakt door ze kapot te drillen: succes ermee. Maar reken er niet op dat je er de volgende Messi of Van Basten mee kweekt. Die gaan liever voetballen waar ze wél met respect behandeld worden.
