Qua sportmedia is het natuurlijk een beetje raar verdeeld in de wereld. Terwijl we van voetballers wekelijks kunnen meekrijgen over hoe ze over de wereld en het leven denken, horen we die verhalen van roeiers maar één keer in de vier jaar. Dat is jammer want het leven van roeiers is vaak een veel beter voorbeeld voor jonge mensen dan het leven van voetballers. Van de week was er eentje die zich een jaar of tien met sport had beziggehouden en nu werd het tijd om iets anders te gaan doen; ze ging co-schappen lopen en aan de slag als arts.
Collegebanken
Vaak waren het al fanatieke sporters als ze gaan studeren, maar daar leren ze hoe je oefenen voor het echte leven kan combineren met topsport. Daar mixen ze hun bezoekjes aan de collegebanken met vele uren op de Bosbaan en gooien ze het aantal trainingsuren omhoog. Aan tafel bij Dione (toegegeven vaste luisteraar Richard: ze is goed, maar wel een tikkie saai) vertelden roeiers dat de begeleiding de laatste jaren enorm veel professioneler is geworden en dat er vooral veel winst is geboekt door het verbeteren van de sfeer in de nationale ploeg. Ook was er niet langer sprake van verschil tussen de mannen en vrouwen en hadden ze veel lol samen op trainingskampen. Sfeer en mannen en vrouwen die goed samenwerken, daar kunnen ze bij de NOS nog wat van laren.
Ik vind het altijd jammer dat je die klassieke sportverhalen van echte liefhebbers niet wat vaker hoort. Dat je meer verhalen meekrijgt over hoe zo’n topsportleven in elkaar kan zitten. Dat je als sporter niet alles op die sport moet gooien, maar een balans moet zoeken tussen het echte leven en de sport (en die twee niet door elkaar moet halen, ook). Op zich heeft dat helemaal niets te maken met het feit dat roeiers vaak wat meer intellectuele mogelijkheden hebben dan voetballers, maar met het geld wat er omgaat in zo’n sport. Bij voetbal hebben ook middelmatige voetballers de illusie dat werken niet nodig is terwijl dat in het roeien altijd uitgesloten is. Drijfzand natuurlijk want niet alle voetballers worden trainer of commentator en dan heb je na je 35-ste nog een jaartje of dertig te gaan. Perfect toch als je dan een vak beheerst of iets hebt geleerd over ondernemerschap?
Waarom hebben VI of ESPN daar geen goede rubriek over? Dat twintigers bij AZ, Ajax en FC Groningen vertellen hoe ze zich voorbereiden op de toekomst? Ze trainer lekker een uurtje of anderhalf per dag en eten gezond, maar dan blijft er natuurlijk nog genoeg tijd over om iets te doen. Dat de middenvelder van NAC vertelt dat hij twee dagen per week bij een reclamebureau in Breda stage loopt en via een NIMA-A opleiding iets leert over marketing. Ik zou dat wel een goed voorbeeld vinden voor jongeren die de leegheid van het leven van Neymar als voorbeeld meekrijgen via Netflix. Hoewel ik ook wel snap dat je iets vrolijker wordt van de feestjes van Neymar dan van Epke. Want jezus wat is die gozer saai.
