Natuurlijk snappen we de kritiek van mannen zoals Maarten en Joep wel een beetje.
Dat sportjournalisten teveel van een afstand oordelen, te weinig direct toegang hebben tot bronnen en dat het te vaak om soundbites gaat in de journalistiek tegenwoordig in plaats van om de inhoud. Dat weten wij ook wel hoor; vroeger gingen journalisten wat meer op onderzoek uit, hadden ze overal bronnen en wisten ze precies hoe iets in elkaar zat voordat ze een oordeel hadden. Nu hebben journalisten allemaal een podcast waarin ze hun mening geven, gaat het om de stevige koppen. Ook zijn lezers teveel overgeleverd aan social media waar journalistieke waarheidsbevinding niet centraal staat.
Snappen doe ik het wel, maar ik vinden er eerlijk gezegd twee dingen van:
1. Er zijn ook genoeg voorbeelden van goede jonge sportjournalisten;
2. Wat doen jullie zelf om het beter te maken?
- Voorbeelden
Om met het eerste te beginnen; niet zo lang geleden zat bij ons Skiete Sjoerd aan tafel. Jonge gast, in vaste dienst bij VI, nog heel veel te leren (bijvoorbeeld over wat een goed onderwerp is en wat minder), maar ook het voorbeeld van een jonge alleskunner die je tegenwoordig moet zijn. Sjoerd flanst podcasts in elkaar, wandelt met zijn microfoon door de stad als Feyenoord kampioen wordt, schrijft verhalen en maakt foto’s. Het maakwerk leerde hij zichzelf, bij Rijnmond en bij VI en journalistiek gaat hij nog veel stappen maken de komende jaren. Natuurlijk zal hij aanschuiven bij podcasts en talkshows om zijn mening te geven. En nee, hij zal niet altijd een direct lijntje hebben met voetballers, maar voegt dat eigenlijk iets toe? Zoveel goede teksten hebben die mannen ook weer niet. - Zelf doen
Ik heb altijd geleerd dat als je kritiek hebt je ook een bijdrage moet leveren aan de oplossing. Roepen aan de zijlijn dat het allemaal zo kut is, is het slechtste wat je kan doen. Waarom beginnen die oude mopperaars geen journalistieke vakschool? Dat journalistieke talenten leskrijgen van de allerbeste in hun vakgebied: schrijven met Van Egmond, rare vragen stellen met Schreuder, verhalen vertellen met Ducrot.
Het is allemaal zó makkelijk om te oordelen en dat doen we dan ook met alle liefde. Maar ja, de podcast van de antwoorden denkt in mogelijkheden en kansen. Wij zouden met alle liefde een goede vakschool beginnen voor jonge sportjournalisten. Ze krijgen geen les van mislukte journalisten, maar van de beste mensen in het vakgebied. Wat is er mooier dan een jaar lang ‘bestsellercollege’ van de grote schrijver? Of Mike Verweij leert je hoe je een hele goede nieuwsjager kan worden; bouw je netwerk op en haal het beste nieuws naar boven. Kijk, dan doe je iets met die kritiek op jouw kritiek op jonge collega-journalisten. Want zonder zo’n actieplan is het – sorry want we houden van jullie – een beetje oudemannengeleuter.
