Toevallig hoorde ik van iemand die het kan weten dat de transferkoning Fabrizio Romano twintig man voor zich heeft werken die constant in contact staan met zaakwaarnemers, andere journalisten en spelers om nieuws naar boven te halen over transfers. Interessant om dan eens door te rekenen (de aanvraag om bij ons aan te schuiven ligt bij hem) hoe dat businessmodel in elkaar zit.
Er zouden dus 20 mensen bij hem werken, laten we zeggen dat hij dus minimaal elk jaar een miljoen moeten binnenhalen om die mensen een salaris, een pensioen en een auto te kunnen geven. Dat lijkt prima te doen en dat heeft vooral te maken met de slimme strategische keuzes en de contentmodellen.
- Goede rode draad
We hebben toch wel eens verteld over hoe belangrijk het is om een goede rode draad te kiezen als je content gaat maken? Het is belangrijk om iets anders te doen dan de rest: wij maken zelf een podcast over sportmedia, VI focust op ‘het vakblad van de voetbalwereld’ en 433 gaat voor de blik achter de schermen bij voetballers. Romano focust op alles weten van de transfers, hij lijkt alles te weten en daarmee heeft hij echt een plek verworven in de sportmediawereld. Hij heeft een gouden niche ontwikkeld en dat is goud waard. - Groot taalgebied
Als je content maakt dan is het handig om te kiezen voor een groot taalgebied, massa is inderdaad kassa in de mediawereld. Romano is een Italiaan, maar zijn werkgebied is de voetbalwereld en dus werkt Engels prima. Met lokale content is het veel lastiger om geld te verdienen en aangezien zijn rode draad zo uniek is dat de hele wereld meekijkt, is dat heel slim. Romano heeft 23,6 miljoen volgers op Instagram, 1,96 miljoen abonnees op YouTube en 18 miljoen op X. Die hoeveelheden zeggen trouwens niet zoveel want de platformen houden het advertentiegeld liever in eigen hand. - Nieuwsbrief
Via Instagram en YouTube kan je best wat geld verdienen door met adverteerders samen te werken, maar vooral als je met merken gaat zwaaien en dus een influencers bent. Maar ja, Romano noemt zichzelf een journalist en geen influencer en dan is dat niet zo handig om in jouw video’s te roepen: ik loop alleen maar op Adidas. Je kan natuurlijk via YouTube wel iets verdienen aan de advertenties, maar dat komt vaak neer op een euro per duizend luisteraars (hoewel het oploopt voor niches). Hij schommelt meestal rond de 500 K kijkers dus dat is geen vetpot voor hem. Wat Romano heeft bedacht is dat hij werkt met betaalde nieuwsbrieven. Je kan de gewone nieuwsbrief ontvangen, maar voor de betere versie dok je 28 euro per jaar. De snelle rekenaar weet dus dat je dan 71.000 betaalde nieuwsbrieflezers nodig hebt om die 20 mensen te betalen. Dat is veel in één land, maar met de wereld als toneel is het te doen. VI heeft bijvoorbeeld 20 K abonnees alleen in Nederland. Je kan dus als beste jouw publiek binnenhalen via de social-kanalen, maar afrekenen met de echte fans via de nieuwsbrieven. - Sponsors
Wat blijft is dat het publiek dat Romano heeft opgebouwd een bepaalde waarde heeft. Dat zijn mensen die van voetbal houden over de hele wereld en dus is hij interessant voor Nike, Adidas, tv-kanalen, telecomproviders en dergelijke. Via Instagram adverteren lijkt niet zo logisch, maar in een podcast kan dat natuurlijk wel. Daar kan hij wel wat grote adverteerders kwijt en die hoor je ook terug in ‘The Here we Go Podcast’. Bovendien heeft hij een deal met podcastaanbieder Wondery waar je de advertenties afkoopt door een abonnement te nemen.
Conclusie
Romano heeft echt iets bijzonders in handen. Hij heeft namelijk bereik over de hele wereld met iets unieks. Waar een bedrijf als 433 daarvoor een complete advertentietak heeft ingericht (want zo kan Adidas halve commercials laten maken die mensen via het kanaal bekijken) is dat voor Romano niet logisch. Die moet – in de lijn van VI – echte uitgeversmodellen hanteren als hij het journalistiek wil houden (en dat is heel verstandig). Dat betekent dus een overzichtelijke strategie: focus houden op de rode draad, mogelijk wat verbreden naar ‘voetbal en geld’ als thematiek, steengoede podcasts maken en daar adverteerders aan koppelen en van de nieuwsbrief echt een online magazine maken. Hij moet vooral niet te gretig worden; zaakwaarnemers weghouden (teveel belang) en redactie en commercie niet vermengen. Dan komt het helemaal goed.
