Hebben jullie dat gezien? De Avondetappe had van de week een soort thema-uitzending over vogels kijken. Voormalig wielrenner Jos van Emden vertelde dat hij vroeger op vogelkijkkamp ging en er schoof een vogelexpert aan die een dagje meeliep tijdens de Tour. Natuurlijk waren Dione, Tom Dumoulin en die vogeljongen er op uitgetrokken met een verrekijker in hun hand. Steff Clement maakte een – iets te drukke – reportage over de reclamecaravaan die pluche kippen in het publiek gooit (een kip is ook een vogel, zie iemand nog).
Zeker vergeleken met het zeer oppervlakkige campingprogramma De Oranjezomer (Wat vind je van vogels? Antwoord Rutger: Ik ken wel rare vogels ha ha ha ha ha ha) was er prima naar te kijken. Het lijntje met wielrennen was wat aan de dunne kant, maar dat stoorde geen moment. De mannen waren oprecht over hun liefde voor de vogels, de interesse van Dione was gemeend en de expert kende duidelijk zijn ondersteunende rol aan de talkshowtafel. De interessante vraag rond die vogelshow was: waarom was iedereen op X nu enthousiast over die vogels terwijl een voetbaltalkshow daar nooit mee was weggekomen?
Stel dat Sjoerd tijdens het afgelopen WK een uurtje had gemaakt over….beleggen in vastgoed. Ryan Babel had aangeschoven om te vertellen dat je wel Box 2 moet regelen want anders betaal je meer belasting. Of zoiets. De Prins van Oranje was er ook om te vertellen dat die Babel maar een amateur is. Hugo de Jonge schoof ook aan om te vertellen dat hij niet de hele dag naar allerlei vastgoedproleten kan luisteren natuurlijk. Dat was natuurlijk helemaal misgegaan op X. ‘Waarom konden ze het niet gewoon over voetbal hebben? We willen Pieter die uitlegt hoe je met inschuivende backs van Engeland had gewonnen. Of Maarten Wijffels en Sjoerd Mossou die vertellen hoe goed Louis van Gaal eigenlijk was. Nee, daar waren ze niet mee weggekomen.
Kwaliteit
Maar de redactie van De Avondetappe lukte het wel en uiteindelijk heeft dat gewoon met kwaliteit te maken. Iemand op de redactie kwam met het idee voor zo’n vogelkijkshow en daar bleef de gedachte: hoe houden we het een beetje geloofwaardig allemaal, hoe bewegen we op het koord van ‘te gezocht’ tot ‘interessant’? Dan moet je dus als basis weten dat er een vogelkijker is onder de wielrenners, eentje die ook nog eens goed kan vertellen over die vogels en hoe hij tijdens de training altijd naar vogels keek. Het liefst heeft die kijker dan nog een lijntje met vaste analist Tom. Ook moet je een vogelexpert hebben die een beetje uit zijn woorden komt en die wel iets met wielrennen heeft. Al die vinkjes: een goede expert, een leuk item van Clement, een ingelezen Dione moet je allemaal zetten en pas daarna zet de baas van de show er een krul onder.
Het is dus een mix van durven om iets anders te doen, kwaliteit van de redactie en creativiteit om items te bedenken. En ja, dat is gewoon een wereld van verschil met Coen & Sander aan een tafel zetten die helemaal niets met voetbal hebben, niets met het land dat er speelt en ook niets zeggen. Het is ook heel anders dan een blonde wielerexpert die gewoon de etappe navertelt. Daarom sloeg het ook nergens op wat Thijs Zeeman allemaal zei over sportjournalisten in het algemeen na het EK. Er zijn helemaal geen moderne of gedateerde sportjournalisten, maar gewoon goede en slechte. Net zoals er goede en slechte programmamakers en broers van betweterige sportcoaches zijn.
