In het AD stond weer eens een ouderwets interview met darter Raymond van Barneveld en ik neem aan dat jullie, als volleerde sportmediakijkers, inmiddels een beetje vertrouwd zijn met het genre. Van Barneveld-interviews kennen immers wat vaste ingrediënten en gelukkig was dit AD-verhaal een klassieke ‘Barney’.
- Hij zat in een dal en komt daar weer uit
In een klassiek Barney-interview kijkt hij terug op de afgelopen periode en in die tijd ging er altijd iets heel erg mis. ‘Dan denk ik wauw…Nog steeds wordt de draak ermee gestoken, maar ik was echt depressief.’ - Raaaar
Hij heeft altijd iets. Meestal zijn dat hele rare dingen waar normale mensen nooit iets mee te maken krijgen. Deze keer was hij een paar keer flauwgevallen en gelukkig bleek het niets te maken te hebben met verkeerd eten of te weinig sporten. Hij bleek teveel cafeïne kauwgompjes te nemen. ‘Veel te veel, je drinkt ook geen acht Red Bull op een dag.’ - Het gaat over geld
In de Barney-interview gaat het vaak over geld en vooral over het onterecht mislopen van veel geld. Barney baalt er van dat er miljoenen niet naar de oud-postbode gingen doordat er in bepaalde periode twee gasten beter waren dan hij: Phil Taylor en Michael van Gerwen. Zij pakten de miljoenen waardoor Barney het met tienduizenden moest doen. ‘Als ik me financieel onafhankelijk had gespeeld, was ik nooit opnieuw begonnen.’ - Het gaat over gewicht
In de klassieke ‘Barney’ gaat het vaak over gewicht, er is altijd iets met afvallen. Het weglaten van de zeven Baco’s voor een wedstrijd was in het verleden nog wel eens een thema en nu bleek weer dat hij ook niet goed at. Vandaag de dag eet en drinkt hij weer een beetje normaal en daardoor ziet hij er beter uit. Zijn nieuwe vrouw vindt dat de 57-jarige er zelfs beter uitziet dan ooit. ‘Bewegen is van onschatbare waarde. Ik ben nu rond de 100 kilo en was ooit 143 kilogram. Toen nam ik alles; Big macs, milkshakes erbij.’ - Gedoe in de familie
In Barney verhalen, zoals ze binnenkort op de School voor Journalistiek worden onderwezen, staat ook altijd iets over de familie. Er is zeker een of andere rechtszaak of iets anders aan de gang die een hoop energie kost. In dit interview gaat het over een van zijn stiefzoons die hij niet meer ziet. ‘Ik stond niet achter zijn keuzes.’
Conclusie (en meteen 6)
De echte rode draad in de interviews met Barney (die trouwens altijd levert qua media wat wij enorm toejuichen) moeten we in de diepere laag zoeken: alle verhalen met Barney gaan erover dat hij van alles verdiend om te krijgen, maar dat de mensen hem dat eigenlijk niet gunnen. Het is het tegenovergestelde van ZEN, van in het moment zijn: aan de andere kant van de heuvel is het altijd feest, maar niet bij Barney. ‘Een huisje in Spanje lijkt ons heerlijk. Lekker tapas eten. Italië is ook geweldig, daar smaakt de pizza echt anders. Nu ben ik jarig, zit ik in Sindelfingen. Ze houden toernooien op plekken waar je nog niet door gevonden wil worden.’ Hij zegt het zelf wat het probleem is: ‘vroeger ben ik bij een waarzegger geweest. Die zei: ‘je komt op de plek waar je wilt zijn, maar je zult altijd tweede viool spelen. Dat is uitgekomen met Phil en Michael voor me.’ Hij had natuurlijk gewoon een beter waarzegger moeten nemen.
