Kennen jullie het verhaal van Bleacher Report? Het is het verhaal van de vier vrienden van de middelbare school – David Finocchio, Alexander Freund, Bryan Goldberg en Dave Nemetz – die samen een sportwebsite begonnen in 2005. Twee jaar later huurden zij een kantoor in de buurt van hun schoolgebouw en in de jaren daarna haalden zij meer dan 35 miljoen dollar binnen aan groeikapitaal. Dat groeien ging trouwens aardig; de website werd een van de grootste sportsites ter wereld en in 2012 kocht Turner Sports het bedrijf voor 225 miljoen dollar.
Nieuwe verhalen
Natuurlijk kunnen we de hele Wikipediapagina en alles podcastinterviews met deze gast doorpassen, maar daar gaat het even niet om. Het is aardig om in te zoomen op de basis van het succes. Dat heeft immers te maken met een van de voornaamste kwaliteiten van Finocchio: hij snapt hoe je een website moet laten groeien op basis van de potentie. Wat hij namelijk deed samen met zijn vrienden is iets anders maken dan het bestaande aanbod. Iets anders dan een wedstrijdverslag en wat quotes. Hij zag dat zijn vrienden sport op een hele manier bekeken, meer als onderdeel van de verhalen die ze dagelijks consumeren. Ook pakte hij de data erbij en zag dat een hele wedstrijd kijken niet echt groot was online, maar de zaken eromheen (zoals het volgen van de drafts) des te meer.
Soap opera
Bij het gerenomeerde Recode Media (2018): ,,Sports is this wonderful soap opera, right? You’ve got all these characters. It’s basically an ensemble cast. You’ve got mainstays like LeBron and you’ve got these other guys that … I think in the past you found out about sports through your connection to your local newspaper or SportsCenter or your connection to your family, but it was more of a … For the most part, it was more top-down.
Hij miste dus toen al een verband tussen de verslaggeving van de journalistiek en de manier waarop jonge mensen naar sport keken. Het past helemaal in de huidige discussies over jonge kijkers die echt veel minder met live sports hebben. Vadim Drozdovski, VP Growth, WSC Sports in Advertisingweek: ,,Consumption habits are rapidly shifting to short form and highly engaging video content, as fueled by GenZ and the popularity of TikTok and YouTube Shorts, with the sharp decline of live, full-game viewership. According to media analyst firm Two Circles, the average sports fan is only watching 55% of the total sports content they consume in real-time, with that percentage set to decrease to 53% by 2024. A recent PWC survey clearly illustrates the trend of viewership transitioning from full games to “crunch-time”, episodic tune ins.’’
Wat kijken mensen dan wel? ,,Because people consume … most of the content they consume now is accounts they follow or sharing, they’re getting all of this content from their peer group that they wouldn’t normally consume if they sought it out themselves. Sports content amongst men, men don’t really share content outside of sports, if you look at the numbers. That’s where I say that sports has just become more inclusive, because people end up being influenced by the culture of sports way more without necessarily caring about the games.”
Ook Finocchio komt met een soortgelijke analyse. Tijdens deze bijeenkomst over de toekomst van sportmedia legt hij het goed uit. ,,Sport gaat sinds de komst van social media en mobiele telefoons vooral over het lanceren van een gesprek tussen mannen onderling. Ze wachten op de nieuwe verhalen die ze kunnen delen om erover te praten. Dat hebben wij omarmd en daarom wordt onze content veel vaker gedeeld.’’ Hij denkt dat sport daardoor een veel groter publiek bereikt. ,,Vroeger volgde je lokale club en nu verbaas je over een dertienjarige skateboarder uit Japan die een mooie truc doet. Dat gaat over grenzen heen; van landen en van interesse.’’
Conclusie
Sport zal de komende jaren steeds meer om verhalen gaan (in die zin is het jammer dat commentator en verhalenverteller Maarten Ducrot stopt). Verhalen kun je immers delen met elkaar en ze zijn onderdeel van een discussie. Het zal niet gaan over inschuivende backs of nipte overwinningen, maar over spelers die het hele stadion een rondje geven, de kledingstijl van de grote sterren of de manier waarop trainers de pers te woord staan. De verhalen zullen verteld worden door de spelers zelf, maar vooral door de journalisten en andere influencers die goed verhalen kunnen vertellen. Zij er al voldoende sportmedia die op deze manier werken? Vertellen AD, VI, Telegraaf, FC Afkicken, ESPN, 433 en de NOS al de verhalen die jongeren delen met elkaar? Nog te weinig. De toekomst is aan Martijn en Michel die hun Feyenoord-avonturen delen in Tirana via podcasts, aan de mannen en vrouwen van FC Afkicken die de Oranjevrouwen volgen in Engeland en aan Marcel van Roosmalen die Vitesse een jaar volgt. En daarom moet zo’n nieuwe deal tussen ESPN en de Eredivisie ook geen eindpunt zijn, maar een nieuw begin met als motto (thanks Dick voor Mekaar): alles is content.
