Toen ik Quilindschy Hartman en Tijjani Reijnders naast elkaar aan tafel zag zitten bij Jeroen Stekelenburg moest ik denken aan de vader van een goede vriend. Die zei altijd: het is prettig als er hier jonge mensen over de vloer komen want daar zit nog lekker veel energie in. ,,Oude mensen hebben altijd dezelfde verhalen en dezelfde meningen, maar jongeren zijn nog lekker flexibel. Ze hebben de kop omhoog en willen nog van alles en dat geeft energie.”
Dromen
Die functie hebben jonge voetballers in de media natuurlijk, zeker voor tieners. Jongeren willen van alles en zoeken naar voorbeelden om hun dromen waar te maken. Reijnders: ,,Ik heb vooral gezonde spanning, maar op het veld voel ik me vrij. Dan wil met mijn kwaliteiten het team helpen, en dat is met schijt voetballen. Dus dat je je nergens iets van aantrekt, tegenover wie je ook staat.” En Hartman terwijl hij naar zijn goal op een scherm kijkt: ,,Ik maakte een mooi pannaatje en schuif hem zo in de goal, ik weet dat die keeper gaat, dat zei de keeperstrainer tegen me.’’
Zitten ze dan…net gespeeld op het allerhoogste niveau. Ze vertellen er vol zelfvertrouwen over want dit kunnen zij gewoon. Niet met een grote mond, maar ook niet nederig. Ze worden er vrolijk van: waarom zou je gespannen zijn als je voor 50.000 fans lekker mag ballen tegen wereldkampioenen? Het zijn nog geen sterren, maar lang zal dat niet meer duren. Ik weet dat ik naïef ben, maar ik hoop dat ze altijd zo onbevangen zullen blijven.
Verwachtingen
Als ouder van tieners weet ik dat die gasten belangrijk zijn. Natuurlijk, om wat ze laten zien in het veld, maar vooral om wat ze zeggen. Jonge mensen worstelen, mede door social media, met verwachtingen: van zichzelf en van anderen. Ze dromen van een groots leven met avonturen, geld en aandacht, maar ze vergeten wel eens om zich heen te kijken, om te genieten. Geen idee of ze die jongeren nog mediatraining geven, dit zag er allemaal vrij naturel uit, maar dat zouden ze er van mij in mogen stoppen. Dat die jongens beseffen dat ze toch een beetje een voorbeeldfunctie hebben. Niet door hun haren netjes te kammen of door altijd op tijd te komen, daar heb je geen reet aan, maar door de goede dingen te vertellen. Door uit te leggen waarom ze doen wat ze doen.
Eerlijk
Goed dat ze niet in clichés spraken zoals Virgil, maar gewoon eerlijk vertelden hoe ze die wedstrijd beleefden. Ze zaten ook duidelijk in dat moment van het interview, vorige generaties wilden nog wel eens een beetje vies kijken naar journalisten. Zo van: het is toch een beetje surrogaat om vraagjes te moeten stellen in plaats van lekker over het veld te lopen? Ik weet nog goed dat de vader van mijn vriend, hij is niet meer helaas, altijd veel vragen stelde als we verzamelden om op stap te gaan. Waar gaan jullie heen vanavond, wat wil je worden later? En altijd straalde hij alleen maar uit: het komt allemaal goed.
Als Koeman die rol ook heeft dan worden we Europees Kampioen!
