De nieuwe trainer van Feyenoord had het bij zijn eerste persconferentie over ‘ontwikkelingsurgentie’ en zat ondertussen driftig allerlei ingewikkelde aantekeningen te maken. Nu lijkt me Van Persie geen jongen die de komende jaren het land doorgaat met workshops over ‘groei en leiderschap in de sport’, dus wij zouden zeggen: stop maar lekker met die managementboekentaal.
Maar Bas, jij schrijft toch voor dat Managementboek stukjes? Klopt. En als je dat een tijdje doet, krijg je vanzelf een beetje gevoel voor hoe je met dat managementjargon moet omgaan. Dus Robin, een paar tips van iemand die regelmatig managementtaal vertaalt naar normaal Nederlands.
1. Het gaat niet om de termen, maar om de dynamiek erachter
Ik spreek veel schrijvers van managementboeken en die kan je grofweg in twee groepen verdelen: de mensen die de boeken gelezen hebben en de mensen die het snappen. De eerste groep strooit met termen alsof ze in een bingozaal zitten, de tweede groep gebruikt die termen alleen als ze écht iets toevoegen.
Een voorbeeldje: in de marketingwereld hebben ze het vaak over de ‘customer journey’. Dat klinkt lekker belangrijk, maar uiteindelijk betekent het gewoon: hoe komt iemand tot een aankoop? Dus stel, je wil weten hoe een supporter een kaartje koopt voor een wedstrijd. Dat is handig om te weten, want dan snap je hoe je dat proces kan beïnvloeden. Maar niemand hoeft daarvoor een workshop ‘de reis van de supporter’ te volgen.
2. Leer snel wat er werkt en wat niet
Arne Slot had het in het begin ook veel over looplijnen en verdedigende zones. Maar omdat hij een snelle leerling is, stopte hij daar heel snel mee. Niet omdat het onzin is, maar omdat het averechts werkt als dat de mediadynamiek gaat domineren. Intern ging hij natuurlijk gewoon door met trainen op die details, maar hij had geen zin om er in elke persconferentie over te praten.
Hetzelfde geldt voor managementtaal. Je kan best een keer een ingewikkeld begrip laten vallen, maar zodra de media zich erop stort en het wordt een running gag in praatprogramma’s, dan weet je dat je de verkeerde afslag hebt genomen.
3. Het gaat altijd om de praktijk
‘Ontwikkelingsurgentie’. Zegt iemand op de tribune: ‘Ja, mooie goal, maar ik vond vooral de ontwikkelingsurgentie van Timber goed zichtbaar vandaag’? Natuurlijk niet. Dit soort termen maken je verhaal niet sterker, maar afstandelijker.
Wil je vertellen dat je spelers graag ziet groeien? Dan zeg je gewoon dat je een trainer bent die spelers uitdaagt om elke dag een beetje beter te worden. Of dat je ziet dat een jonge speler extra trainingen doet en dat jij dat stimuleert. Dát is een verhaal. ‘Ontwikkelingsurgentie’ is PowerPoint-taal voor consultants die een factuur willen sturen.
Conclusie
Van wie zou je meer aannemen? Iemand die twintig managementboeken heeft gelezen en daar veel over praat, of iemand die vijf jaar in de praktijk heeft gewerkt en daardoor precies weet wat wel en niet werkt? Precies.
Robin, je bent een van de beste voetballers die Nederland ooit heeft gehad. Wees jezelf. Laat die managementboekentaal maar over aan mensen die in zaaltjes staan te vertellen hoe je ‘transities binnen je team’ managet. Voetbal is gewoon voetbal. En dat snappen we allemaal.
