Met mijn nieuwe millennialoordopjes fiets ik op zomaar een donderdag naar de tennisclub. De wedstrijd Brazilië-Servië was halverwege, je kan nu eenmaal niet alles zien, en daarom luisterde ik naar Langs de Lijn. In de studio zat de prettig wegluisterende presentator Robbert Meeder en naast hem zat Robert Maaskant. Ze hadden een babbelgesprekje en vlak voor het nieuws vroeg de presentator aan Robert: jij hebt toch een hond? Want er komt straks iemand van het Dierenbevrijdingsfront dus daar heb je wel iets mee.’’ Gezellig…
Bij FC Mediacircus nemen we altijd even de week door en bij Robert gaat het vaak over ESPN, HLF8, de NOS en Rijnmond, hij schuift overal aan…Martijn Krabbendam zei laatst: Robert komt nog op een kinderfeestje als je belt. Omdat wij de podcast van de antwoorden zijn, dacht ik: waarom zouden ze hem zo vaak bellen voor sportmedia eigenlijk?
1. Hij geeft zijn mening over alles
Dat is natuurlijk de basis; Robert is iemand met een mening. Stel zomaar een vraag over een stoelpoot of een tv-programma en de man uit Breda vindt er iets van en bedenkt er ook nog een verhaal bij. ,,Dat is mooie stoelpoot. Weet je dat die gemaakt is door meubelmaker Henk? Mooi vent, die heeft mijn kinderen ook nog zwemles gegeven.’’
2. Hij vertelt verhalen
Daarmee komen we direct aan bij zijn volgende pluspunt: hij geeft geen antwoord in ja en nee (wij noemen dat een Bergwijntje), maar met een verhaal. Voor elke mening over een trainer of voetbalploeg heeft hij wel een passend verhaal dat die mening onderstreept. Als hij begint met: ‘dat is wel leuk trouwens’ dan komt er een anekdote.
3. Hij schrikt nergens van
Natuurlijk is Robert vast wel een ijdele man die het leuk vindt voor een camera, anders ga je niet overal zitten, maar hij kan ook heel goed incasseren. Dat is wel nodig in de media want er zit altijd wel iemand die je even stevig aanpakt. Hij deelt uit aan linkse journalisten, Limburgers en huilende linksbuitens met een rood-wit shirt, maar als je vraag hoe het met ‘chef kutwedstrijden van ESPN’ gaat dan moet hij daar om lachen.
4. Niet alleen een voetbaljonguh
Als je in een tv- en radiostudio’s rondwandelt dan moet je ook over onderwerpen buiten je expertise een mening kunnen geven. Er komt altijd wel een moment dat zo’n talkshowhost zegt: ‘wat denk jij Robert, zou die Poetin er niets eens mee kappen?’ Nee, je hoeft geen analyse te maken van het belastingstelsel in de jaren 70, maar wel een beetje kunnen meelullen over van alles; gewoon zoals je dat op een schoolplein doet. Robert heeft niet alleen in voetbalkantines rondgelopen en leest een krant…Als hij ergens een kamer binnenwandelt dan heeft ie altijd wel een onderwerp paraat in de categorie: toen de kinderen klein waren, wintersport en de padelclub. De old school theorie in de media is een beetje ‘blijf bij je onderwerp’, maar waarom zou je dat doen? Op het schoolplein zeg je toch ook niet: ik zeg alleen maar dingen over onderwerpen waar ik verstand van heb. De wereld vergaat niet als je zegt dat ze ook wel eens een beetje normaal kunnen doen bij de NS hé.
5. Hij ziet er goed uit
Maaskant kan een beetje lullen natuurlijk, maar hij heeft ook gewoon een goed tv-hoofd. Je moet bij HLF8 toch een uurtje naar zo’n man kijken en dan helpt dat gewoon. Bovendien zorgt hij dat hij netjes gekleed is; shirtje gestreken, jasje erover en lullen maar.
6. Expertise
Robert zou zeggen: typisch weer een actie van een linkse journalist om dat als laatste te noemen en daar heeft ie een punt, maar hij weet waarover hij praat natuurlijk. Hij was trainer in binnen- en buitenland en bovendien kent hij echt iedereen in die wereld. Bij ons zegt ie wel eens: ik heb toch even met Slot ge-appt en dat helpt gewoon.
Conclusie
Omdat ik toch even benieuwd ben, luister ik de volgende dag een stukje van Langs de Lijn terug. Het bruggetje van de Servische tackle naar de mevrouw van House of Animals laat Robert gelukkig even lopen, hij houdt het bij voetbal. Een beetje oog voor sociale verhoudingen is ook wel handig dus.
