In The Atlantic stond een aardig verhaal over popster Taylor Swift over hoe zij de ‘middleman’ vakkundig uitschakelt en daardoor veel meer overhoudt aan haar boeken, tour en nummers. Er is veel geschreven over hoe het digitale mediatijdperk een beter businessmodel mogelijk maakt voor contentmakers, maar je ziet het nog zo weinig. Te snel constateren mensen met een groep fans: ik ga mijn rechten weggeven omdat ik geen zin heb in gedoe.
Toevallig stuurde Alex Pastoor een berichtje via LinkedIn. Hij had ons stuk gelezen over dat ‘Met Open Vizier’ waarvoor hij een verdienmodel zoekt. We zeiden iets als: je moet dat verdienmodel iets breder trekken dan alleen de podcast. Bedenk een rode draad zoals ‘we hebben allemaal wel eens een goede coach nodig, binnen en buiten de sport’ en ga aan de slag.
Dat Taylor Swift-verhaal gaat er dus over dat je als contentmaker wat meer het heft in handen kan nemen. Als je het leuk vindt om te doen, heb je geen uitgever, platenmaatschappij of theaterproducent nodig. De kern is namelijk dat je al een eigen publiek hebt opgebouwd en dat je daar de spulletjes aan verkoopt. Het probleem met soortgelijke verhalen is dat er een ideale wereld (waarbij je bijvoorbeeld Taylor Swift bent) is en een werkelijke wereld (waarbij je een iets minder grote ster bent zoals Bas Hakker). In de echte wereld heb je:
-Niet makkelijk toegang tot de boekhandel, concertzalen en podcastuitgevers. Ze doen vooral zaken met uitgevers en producenten;
-Geen ervaring met het uitgeven van boeken of het maken van een podcast;
-Geen zin en tijd om alle boekhandels af te struinen, Managementboek te pleasen of iets anders te doen.
Teruggekomen
Eerlijk gezegd ben ik een beetje teruggekomen van dat model waarbij je alles zelf doet. Zelf heb ik het tweemaal geprobeerd en er kwam eerlijk gezegd geen reet van terecht. Ik kan misschien wel lekker vraagjes stellen en wat cases aanhalen over marketing enzo, maar anderen zijn daar beter in. Nu zal ik dat gewoon moeten leren aangezien Podimo, Bruna, Spectrum of een andere uitgever niet morgen belt, maar ik geloof in het model waarbij een contentmaker en uitgevers samenwerken om er iets van te maken.
Het zou zo moeten werken als een team rondom een voetballer: dat de psycholoog, de fysio en de tv-analisten samen een speler beter moeten maken. Zo moet dat functioneren bij iemand als Pastoor. Het begint allemaal met een duidelijke rode draad: een basisgedachte, vervolgens gaat het erom dat je een publiek gaat opbouwen en zo ga je aan de slag. Die uitgever en theaterproducent moet je vervolgens in je team zetten om dat publiek te bedienen en te vergroten. Je maakt daarvoor samen een plan en daar horen ook financiële afspraken bij.
Uiteindelijk moet je dus naar een model waarbij je samenwerkt met goede vakmensen die verstand hebben van theatershows, boeken uitgeven en podcasts maken. Het belangrijkste is dat jij als maker altijd de regie houdt!
