Natuurlijk pleiten wij regelmatig voor innovatie in de sportmedia, het is de hoogste tijd voor nieuwe gezichten, nieuwe formats en nieuwe verhalen. Maar…
Voordat die grote schoonmaak er gaat komen, voordat alles Tour de Tietema gaat worden, zouden wij graag een advies willen geven aan alle jonge mensen met ambities in de sportmedia. Wandel even naar de koelkast van jullie studentenkamer en haal daar twee goede biertjes uit. Kijk vervolgen….eerst even de koelkastdeur weer open doen ja…kijk of er op een ander plankje nog een klein stukje brie ligt en regel een lekker toastje, van Houst of zo. Daarna ga je naar de podcastapp en dan open je een willekeurige aflevering van de podcast De Kopgroep.
Daar praat Mart Smeets namelijk De Kopgroep aan elkaar, een tikkie oubollige podcast met saaie rubriekjes en mensen die niet per se het talent hebben om een kort en puntig verhaal te vertellen. Dus als je een goede podcast wil luisteren moet je gewoon de jongens van De Rode Lantaarn hebben of live Slow Ride Fast en natuurlijk In het wiel waar Thijs Zonneveld een tikkie zelfingenomen, maar wel scherp is.
Maar daar gaat het mij niet om. Het gaat om de manier waarop de 76-jarige Smeets die podcast leidt. Laten we daar even op inzoomen:
1. Hij geeft geen mening, maar stiekem toch wel
Als vragensteller moet je je natuurlijk onthouden van meningen, maar in een podcast gelden andere wetten. En dus maakt Smeets door termen als ‘de kruideniersploeg’ en ‘tekentafelwielrennen’ duidelijk dat hij niet zoveel met het berekende rijden van Jumbo Visma heeft. Door die insteek krijgt zo’n podcast een beetje kleur.
2. Hij laat andere shinen
Mart kreeg vroeger wel eens het verwijt dat het veel om Mart gaat, maar dat verwatert als je ouder wordt. Vaak begint hij bijvoorbeeld een vraag met ‘Maxim, jij ben iemand die over dingen nadenkt’.
3. Hij stel goede vragen
Mensen van buiten de journalistiek willen nog wel eens denken: ‘een beetje vragen stellen, dat kan toch iedereen’. Daar hebben ze wel een punt, maar het gaat om goede vragen. Mart stelt de hele tijd vragen die net even iets breder zijn dan de gemiddelde vraag: waarom ging Van Aert zo hard de eerste bergen op, zou Philipsen in de stad van de opa en oma Van der Poel zijn benen stilhouden? Vragen die ook over het leven gaan en niet alleen over de fiets.
4. Sfeer scheppen
Wat Mart virtuoos maakt, nog altijd, is dat hij een veilige plek creëert voor de mensen die bij hem te gast zijn. Terwijl er een brakke WIFI is, de podcastmakers niet briljant zijn, is Mart de perfecte gastheer. Hij is de man met het goede theehuis die nog even een extra koekje achter haalt bij zijn vrouw voor de gasten. Mensen voelen zich veilig bij hem.
5. Hij blijft rustig
Van de week ging het een keertje helemaal mis met de WIFI-verbinding van Michael Boogerd en er ging ongetwijfeld nog meer mis, maar Mart bleef rustig. Hij stelde Michael op zijn gemak en ging gewoon door met wat er wel mogelijk was. Zo knap!
Conclusie
#Demart is natuurlijk veel te vroeg gestopt; de man kon nog jaren mee op het hoogste niveau. Er zijn namelijk genoeg inwisselbare heren en mevrouwen die al jaren de autocue voorlezen die anderen bedenken. Maar van Mart kunnen de Noah’s, Euzen, Wilfreds en alle andere helden nog heel veel leren.
