Afgelopen week kwam het nieuws naar buiten dat de acteurs Ryan Reynolds en Rob McElhenney de Colombiaanse voetbalclub La Equidad hebben gekocht. Dat zijn dus dezelfde mannen die eerder Wrexham overnamen en daar iets prachtigs van maakten. Geen proleten zoals Musk of die loser van Facebook, maar echte kerels die niet alleen een zak geld meenemen, maar vooral hun media-ervaring en netwerk inzetten om er iets moois van te maken. Wat ze vooral goed doen, is de lokale cultuur behouden en repareren wat slecht is.
Het zette me aan het denken over mijn oude vrienden. Toevallig zaten we afgelopen weekend samen, en als ik dit nieuws toen had geweten, was het gegarandeerd een gespreksonderwerp geweest. Een eigen voetbalclub—dat zou namelijk wel iets voor ons zijn. We zijn opgegroeid bij de allerleukste club van de Randstad, zo’n dorpsclub waar iedereen elkaar kent, en de kantine dienstdoet als bedrijfsruimte, huiskamer en lokale kroeg.
Toevallig las ik laatst ergens in een reportage van het AD over het succes van de Bollenstreek. Het ging over hoe die regio profiteert van het feit dat er geen profclub in de buurt is. Leiden, bijvoorbeeld, heeft geen profvoetbalclub, en dat is eigenlijk best bijzonder. Dat lijkt me een mooie missie: een kleine Leidse club op termijn naar het betaalde voetbal brengen.
Een idee op een bierviltje
Het zou sowieso gezellig worden. Hoe we dat zouden aanpakken? Het begint natuurlijk in Café Van der Werff, waar we de eerste contouren van onze club zouden schetsen. Zouden we Champions League willen spelen? De beker winnen? Of in een talkshow komen? Nee, dat is het niet. Wat we zouden willen, is het gevoel van vroeger van SVLV terugbrengen. Dat gevoel van een plek waar iedereen welkom is, waar iedereen gelijk is en waar je altijd je verhaal kwijt kunt. Een dorpshuis waar je elkaar ontmoet, kunt ontspannen en ook nog een beetje kunt voetballen.
We zouden de missie en principes van de club opschrijven op een bierviltje. Daarna zouden we een rondje lopen door Leiden, langs clubs die in aanmerking komen: UVS, Roodenburg, Docos… Wie weet.
De podcast en de club
En ja, natuurlijk zou die eerste vergadering in Van der Werff meteen het startpunt zijn van onze podcast, die we wekelijks opnemen. Daarin bespreken we het leven van alledag, maar vooral onze plannen met de club. De basis blijft altijd dat bierviltje met de kernwaarden van de club: iedereen is welkom, we spelen aantrekkelijk voetbal en de club fungeert als smeerolie voor de lokale gemeenschap.
De taken zouden we netjes verdelen. De steengoede jurist in de groep regelt alle formele zaken. De beste prater (daar zijn er vier van) neemt supporterszaken voor zijn rekening en onderhandelt met gemeenten en aannemers. Onze vriend met het MKB-bedrijf zou de baas worden. De topgast die het hoogste gevoetbald heeft, regelt de technische zaken, en ik? Ik zou het mediagedeelte doen. Een goede podcast is de basis, en daarnaast maken we video’s voor de socials. Het is natuurlijk nog maar een leuk gesprekonderwerp, maar je moet toch wat te doen hebben? Samen werken aan een plek waar iedereen welkom is en waar voetbal weer voelt zoals vroeger: echt, gezellig en een tikkeltje chaotisch. Wie weet, misschien ooit. Eerst maar eens afspreken in Van der Werff.
