Afgelopen week hadden mijn vriendin en kinderen een geinige verrassing voor me. Ik was jarig en we gingen in het theater van Apeldoorn eten en daarna was er een voorstelling van Hans Klok. Hij deed natuurlijk zijn shows (wij moesten lachen omdat hij zo vaak applaus vraagt dat het een beetje gek werd), maar er zat ook nog een verhaallijntje in: hij gaat de strijd aan met de digitale versie van zichzelf (Han Lock, Hans houdt van simpele namen).
Niet gemakkelijk
Als fan van Feyenoord heb je het niet gemakkelijk vandaag de dag. Je bent het mooie voetbal en de opbeurende teksten in de media van Arne Slot gewend en opeens zit daar een rare Deen die het heeft over huddles, mindfullness en rare systemen. Dat is allemaal prima, maar als jij dan ook nog veel punten verliest waardoor PSV uit zicht raakt (en steeds minder Calimero wordt, hoewel….) dan doet dat een Feyenoorder pijn. Jos bijvoorbeeld zat in een drukke periode qua werk, maar hij leek er ook een beetje klaar mee.
En toen kwamen de mannen van Dick voor Mekaar in actie. Ze veranderden hun ‘Priske believer jingle’ in ‘Vuurtoren in dichte mist’ en pakten precies de functie op waar fans behoefte aan hebben. Ze werden een baken van troost, een plek waar je naar een realistische analyse kan luisteren, maar waar je ook wel weer een beetje hoop krijgt als fan. De manier waarop Martijn zijn reis naar Gerona beschreef was bijzonder. Hij zette uiteen wat zo’n club betekent voor mensen.
De mannen boorden dus een tweede laag aan zoals dat in de literatuur gebruikelijk is. Geen oppervlakkig geneuzel, maar echte verhalen over het leven. Net zoals Rijnmond dat deed door de verhalen in de stad van de Feyenoord-fans vast te leggen. Hoe ze op allerlei manieren naar dat brakke stadionnetje reisden.
En daar heb je volgens mij het antwoord van de vraag van Hansie Secundo te pakken. Wat AI nooit zal vervangen is die tweede laag die in de literatuur al jaren meegaat. Ik zat daar naar Hans te kijken en dacht: hij zou eigenlijk op dat podium zijn levensverhaal moeten vertellen. Dat hij een droom heeft en daar aan vasthoudt en hoe dat loopt in de praktijk met faillissementen en mensen die hem belazeren. Die verhalen, waarin Hans, de zaal koppelt aan zijn binnenste, kan AI nooit overnemen. Waarom niet? Omdat het dan om liefde gaat. Om de liefde van Hans en Martijn voor hun vak en een beetje voor Feyenoord.
Zonder liefde warme liefde
Waait de wind de stomme wind
Zonder liefde warme liefde
Weent de zee de grijze zee
Uiteraard komt de echte versie van Hans glorieus als winnaar uit de strijd in het theater en hij zei zoiets als: live-entertainment zal nooit verdwijnen en daar heeft hij gelijk in natuurlijk. Liefde is altijd tussen echte mensen of ben ik dan naïef?
