Een van de eerste pioniers in de Nederlandse podcastwereld waren Botte Jellema en Ypke Driessen die de podcast De eeuw van de Amateur maken. De titel van de podcast zou kunnen slaan op een nieuw mediatijdperk dat aanbrak door de komt van internet en social media. Niet langer zouden grote partijen de dienst uitmaken in de mediawereld, maar jij en ik zouden net zo makkelijk groot kunnen worden als de BN’rs die de talkshows, showbizzrubrieken en de boeken Top 60 domineren.
Het begin was beloftevol, maar het is allemaal een beetje anders gelopen. De amateurs hebben wel meer mogelijkheden, maar de grote uitgevers zoals de Belgen, Amerikanen en Chinezen hebben de macht eigenlijk alleen maar steviger in handen gekregen.
We hadden het er over in onze uitzending 100 met Yordi Yamali waar we fan van zijn. Hij was altijd hoopvol gestemd dat er een markt zou zijn voor podcasts die recht uit zijn hart kwamen, maar merkte wel dat het grote advertentiegeld al snel werd opgeslokt door de babbelpodcasts zoals Sander Schimmelpennick en Jaap Reesema die onder hun hoede hebben met Tonny Media. Geeft niks. Kees Torn zong het al in een aanklacht tegen Suske en Wiske: ‘Maar dat juist bagger verkoopt als een tierelier. Dat is natuurlijk zo logisch als wat.’ Als oplossing kon hij ook baggerpodcasts gaan maken en produceren, maar hij besloot dat zijn leven er veel leuker uitziet als hij zijn mediadingen combineert met een gewone baan.
Liedjes
Joop Buyt is ook zo iemand. Hij maakt liedjes, schuift regelmatig aan bij TV West en produceert en maakt met De eerste de Beste een podcast over KKD Voetbal. Dat doet hij allemaal uit pure liefde voor het voetbal en ADO Den Haag. Hij werkt bovendien al vijftien jaar met verstandelijk gehandicapten in Nootdorp; zijn derde grote liefde. ‘Het is geen onzinwerk. Sport en muziek zijn een leuke manier om te ontspannen.’
De eeuw van de amateur in de media…dat was de grote droom en natuurlijk liep het iets anders. Nu zullen Joop & Yordi perfect tevreden zijn met hun levens, maar ik geloof erin dat er wel degelijk een verdienmodel is voor (ex)-amateurs die doen wat ze willen. Ik geloof in een derde route waar je geen rekening hoeft te houden met de platte wetten van commercie of media maken als een hobby moet zien. Maar wat je niet moet verwachten is dat die route ook maar een beetje lijkt op de manier waarop commerciële media functioneren. Die ‘derde weg’ heb ik jullie wel eens uitgelegd natuurlijk (sorry daarvoor) en ik heb er zelfs een heel boekje over geschreven (waar ik laatst een rekening van kreeg van de uitgever onder de noemer ‘administratiekosten, lol’ ) dat leunt op de wetten van de grote Joe Pulizzi. Hij stelt dat je als maker wel degelijk wat geld kan verdienen als je je maar houdt aan wetmatigheden als:
1. Claim een niche: Doe iets wat de rest niet doet;
2. Geduld: Neem de tijd om wat opbouwen want het gaat allemaal veel langzamer dan bij grote mediapartijen waar veel marketinggeld is;
3. Doe aan marketing: Laat jezelf overal zien en investeer net zoveel in marketing als in de tijd;
4. Bouw op je eigen grond: Facebook en de rest zijn geen fans van de makers. Dat YouTube een cent betaalt per duizend kijkers is gênant en dat de rest niets betaalt is nog gênanter.
Als je die wetten blijft doorvoeren (en Joop en de mannen zijn goed onderweg) dan is er zeker een manier om groot te worden. En geef toe: als je het helemaal zelf hebt gedaan dan geeft dat de meeste voldoening. Toch?