Wij van FC Mediacircus vinden de Dick Voormekaarpodcast de standaard voor de sportmedia-industrie. Het is onkunde bij de prijzenuitdelers (die in veel gevallen nooit een podcast luisteren) dat de mannen nog geen bekertje of negen in het prijzenkastje van De Huismeester hebben staan. Misschien helpt het als deze ‘podcast over niks’ nog meer luisteraars krijgt. Het vergt wel wat voorkennis, maar deze blog heb je in een minuut of vier gelezen dus dan kan je direct naar Spotify.
- De hoofdrolspelers
Koningen van deze podcast zijn Michel van Egmond (AKA ‘De bestsellerschrijver’) en Martijn Krabbendam (‘International Footballwriter’). Die eerste kennen jullie van de topboeken over Gijp en Kieft, was hoofdredacteur van de Feyenoordkrant en die tweede van alle media-optredens bij ESPN, VI en de andere kanalen die hem vragen. Geef de mannen een microfoon en ze roepen er iets in over Arne. Belangrijk is ook Mario Been die meestal ergens op een golfbaan staat of in de weer is met een stofzuiger. Hij neemt altijd op met ‘ja hallo met Mario’ en sluit af met ‘al het goeie’ (hij zei trouwens vanaf het begin: ‘Slot blijft gewoon, let maar op’). - Het duurt altijd even
Niet zo lang geleden was Eddy Poelmann te gast bij de mannen en hij had geen idee waar hij in terecht was gekomen. Eddy dacht: een paar quotes en ik ben weg, maar het ging gewoon een uurtje of twee door. Michel: ,,Ik kan niet meer lachen van de dorst.’’ - Oh Arne
Na het vertrek van Dick Advocaat bij Feyenoord omarmden de mannen een jaar of twee geleden de nieuwe trainer Arne Slot. Toen VI-journalist Tom Knipping in een profielverhaal onthulde dat de echte naam van Arne ‘Arend Martijn’ is, hielden ze die naam erin. Later werd het ook nog Koning Arne. De gezongen ode aan Arne is van zanger Kevin van Stageline. - John de Pater
John is de oude huisfotograaf van Feyenoord en hij stond bekend om zijn snelle manier van werken. Michel kan hem goed nadoen. Op zijn Rotterdams: ,,Even staan bij die dug-out Mario, goed zo jongen, hebben we.’’ - De apotheker
De mannen houden van bijnamen en voor Feyenoord-verdediger Gernot Trauner dachten ze aan: de apotheker. Hij ziet er namelijk helemaal niet uit als een voetballer, maar als een keurige HBO’r die in een witte jas vraagt hoe het nieuwe huismerk paracetamol is bevallen. - De kleine millennial
Producer Sjoerd van VI heeft een belangrijke rol in de show. Hij werkt bij VI en Michel en Martijn hebben de taak op zich genomen om de twintiger een beetje op te leiden in het sportjournalistieke vak. Dat doen ze door de wetten van die ‘poule van jolijt’ bij te brengen zoals: ga alleen langs bij kleurrijke figuren en dus niet teveel bij voetballers. Dus wél: Beenhakker, Poelmann, De Mos en Kees Jansma, maar niet teveel blije figuren die alles weten van 433 en schuivende backs. Oh ja, ze proberen hem ook iets te leren over het leven. Niet teveel vaste verkering (te laat) plus niet denken dat je de baas bent thuis. Oh ja twee: zijn bijnaam is Skiete Sjoerd (naar de naam van de PSV podcast die hij ook produceert en die vernoemd is naar de bijnaam van clubtopscorer Willy van der Kuylen). Nog een oh ja: zijn vriendin noemen ze Cleopatra. - Skiete Salassie
Vorig jaar in april besloot de kleine millennial de Rotterdam Marathon te gaan lopen. Hij werd meteen omgedoopt tot ‘Skiete Salassie, de mannen regelden een paar goede schoenen en er waren regelmatig tips van ervaren lopers. Oh ja, het leukste wat de ‘mediamoguls’ regelden was een t-shirt met daarop ‘neuken is lekkerder’. Vrij naar Teun van Vliet die dat volgens de overlevering ergens zei in een microfoon na een zware Touretappe. - De huishond
Belangrijk is de hond van Michel en mevrouw de bestsellerschrijver die altijd wel meewandelt naar De Huismeester; Dizzy! In het begin kreeg hij/zij nog wel eens een botje van Martijn, maar hij werd een beetje te dik na een tijdje. Dat vond mevrouw de bestsellerschrijver niet zo’n goed plan. Martijn is trouwens een grote hondenvriend. - De huismeester
Dat is dus de locatie aan De Meent in Rotterdam waar ze wekelijks op dinsdag om 11 uur opnemen. De eigenaar is blij want er komen regelmatig extra fans langs van de show. Mooi is ook de rol van de Spaanse kok die nog wel eens van een pretpeukie houdt. Topkok trouwens. - De grote Johan
Hoewel niet aanwezig is er een grote rol weggelegd voor Johan Derksen. Die was immers hoofdredacteur van beide heren bij VI, Michel werkte met hem samen als eindredacteur bij Voetbal Inside en schreef bovendien samen met mevrouw de bestsellerschrijver een boek over de snor. Bekende kreten van Johan: ‘ik ben toch geen clowntje’ en ‘oh maar ik heb schijt aan die jongens van Talpa hoor’. - Sergio Herman
Michel is een groot bewonderaar van kok Sergio Herman. Hij kan bovendien dat knauwerige Zeeuwse gemurmel goed nadoen. En dus zegt Michel regelmatig: ‘Het moe allemaal perfec zijn hé’ of ‘lekkere stoute mosselen’. Het mooiste woord van Sergio is ‘garnalen’ want dan gaat die ‘g’ alle kanten op. Michel is trouwens een zeer behoorlijke imitator: Poelmann beheerst hij (ja, hmmm, dan houden we ermee op hier in Boekarest’), maar ook John de Pater, Ronald Koeman en Louis van Gaal heeft hij in huis. Van die laatste wordt hij trouwens heel erg moe. - Clichés
Belangrijk om te weten is dat de Dick Voormekaar Podcast ook een sportmediashow is. Vooral Michel vindt het geinig om de sportjournalistenclichés te benoemen en te omarmen. Denk dan aan de klassieke Piet-Velthuizen-heeft-koikarpers-achtige verhalen in VI of de wetten van de buitenlandreportage waarbij Johan Derksen altijd eiste dat er een kameel op de foto stond (anders snapte niemand dat het verhaal zich in Egypte afspeelde). - Gasten
De echte fans, de niet-rekkelijken zoals ik vinden de mannen eigenlijk te goed voor een gast, maar het komt wel eens voor dat het werkt als er iemand aanschuift. Legendarisch was bijvoorbeeld het bezoekje van Nico Dijkshoorn die een nieuw tv-programma introduceerde (Nico omhelst grote trainers met als motto ‘kom maar even bij Nico, Gert-Jan) en een nieuwe CD lanceerde (liedjes over Rotterdam, maar dan met een Amsterdam orgeltje in de categorie ‘Bij ons op die Euromast’). - Cock Robin
Michel heeft een beetje ingewikkelde muzieksmaak, laten we zeggen jazz uit de jaren dertig, maar dan alleen de variant uit Oost-Chicago. Martijn daarentegen heeft wat meer met hits uit de jaren tachtig en negentig. En dus verwijt de bestsellerschrijver dat de footballwriter in de rit naar Berlijn die ze ooit maakten de hele tijd Cock Robin opzette. - Amsterdam
Belangrijk voor een Rotterdamse podcast is dat je Amsterdammers een beetje aanpakt, maar dan wel op een grappige manier. De heren komen er natuurlijk graag, maar verbazen zich altijd over de grote hoeveelheid bakfietsen, kroegen met een oudhollandse naam en ‘Bolle’ of ‘Tante’ ervoor en ingewikkelde koffietentjes. Belangrijk is ook Willem Kieft daarin die graag commentaar geeft op zijn bezoekjes aan Rotterdam. ,,Waar is eigenlijk die groooote toren voor. Hoe heet ie ook alweer, de Euromassst.’’ - De niet voetbaljongûh
Een voorname rol in de gesprekken tussen Michel en Martijn is weggelegd voor de niet-voetbaljongûh die ze allebei leuk vinden. Zo omschreef Aad de Mos VI-journalist Geert-Jan Jacobs ooit eens. Michel is trouwens fan van Jacobs omdat hij nooit over 442 en schuivende backs schrijft, maar over de randen van het voetbal; omgewaaide bomen op kleedkamers, seniorenelftallen die over de datum zijn en vage hobby’s van KKD-spelers. - Een van de 100 hoofdredacteuren
De podcast is van VI, maar Van Egmond zegt – in de traditie van Johan – gewoon wat ie wil. En dus haalt hij regelmatig de hoofdredactie aan van VI die inderdaad bestaat uit drie mensen (Pieter Zwart, Freek Jansen en Peter Wekking). ,,Dan stuur je het bonnetje gewoon aan een van de 100 hoofdredacteuren, Skiete’’). - De zwarte parel
Dat is de bijnaam van de auto van Martijn Krabbendam. Martijn houdt namelijk van grote comfortabele auto’s waarmee hij zo dicht mogelijk in de buurt van de perstribune kan komen zodat hij stukjes kan gaan tikken. Ook belangrijk voor Martijn: goede WIFI en zijn motto is: het leven is tekort voor een slecht hotel. - Het Westland
Michel en Martijn hebben allebei een goede imitatie van een Westlander in huis. Dat komt doordat Michel bij de Haagsche Courant heeft gewerkt; dan moest je daar regelmatig heen en werk je samen met de redactie Westland. Martijn komt bovendien uit Maassluis en dus voetbalde hij vaak tegen Westlanders (en plukte er tomaten). Westlanders zijn van nature een beetje mopperaars en hun taaltje hangt ergens tussen het Zeeuws en Haags in. ‘He jongen, wel een beetje positief schrijven hé’. Een klassiek Westlands verhaal is dat wielrenner Gerrit Solleveld uit De Lier die na afloop van de Tour altijd zei tegen journalisten: het is helemaal kut joh!. - Jongen van the road
Michel omschrijft Martijn altijd als een jongen van the road. Geen gast met een grote waffel of een ingewikkeld jasje, maar iemand die op elk niveau kan functioneren: van bestuurders tot rechtshalf. Zo’n jongen die lekker een gehaktstaaf eet in een tankstation in plaats van in een sterrenrestaurant te eten. Grappig is trouwens dat Martijn dat laatste dan wel weer mooi vindt. Over jongens van the road gesproken: mooi was de uitzending waarin Martijn en Michel vol liefde over hun overleden ex-collega Thijs Slegers spraken. - De vakjes
Belangrijk om te weten: bij ESPN is er zo’n praatshow waarin we vier journalisten in vakjes zien zitten. Het heet ‘Voetbalpraat’ officieel, maar Michel zegt altijd: zat je nog in de vakjes, Martijn? Zelf zit hij er ook wel eens in.
Conclusie
De grote conclusies over de betekenis van de Dick Voormekaarpodcast voor de sportmediawereld (en de rest van het culturele leven) zullen we in deel 2 van deze introductiecursus trekken, maar we kunnen wel alvast een beginnetje maken. Net zoals grote literatuur gaat deze podcast niet over waar het over lijkt te gaan. Het gaat dus niet over Feyenoord, Arne en zelfs niet over de bestsellerschrijver en de international footballwriter, maar over liefde, de dood en de zinloosheid van het bestaan.
En zo hoort het ook.
